Efni
Alda Sif og Sighvatur eru ung, ólík en ástfangin hjón. Leiðir þeirra höfðu legið saman í Háskóla Íslands á þenslutímunum fyrir hrun þar sem hann lagði stund á norræn fræði en hún viðskiptafræði.
Að loknu námi kenndi Sighvatur íslensku í efri bekkjum grunnskóla en Alda Sif öðlaðist skjótan frama í bankageiranum og gegnir nú stjórnunarstöðu í Lúxemborg.
Sighvatur kvaddi kennarastarfið og sér nú um heimilið og einkasoninn, sem nálgast skólaaldur, jafnframt því að huga að eilífðarverkefni sínu, ritgerð um „Þróun íslenskra spakmæla frá landnámi til vorra tíma“.
En ekki er hægt að eyða öllum deginum í fræðagrúsk og þegar Sighvatur tekur að rifja upp menntaskólafrönskuna sína undir leiðsögn ungrar kennslukonu dregur til tíðinda.
