Efni
– sannsaga –
Í bréfi til látins föður síns lýsir fullorðin dóttir því fyrir honum hvernig það var að vera stelpa, lítil stelpa sem átti pabba sem virtist ekki þekkja hana þótt þau byggju undir sama þaki. Nú er hann dáinn og hún harmar að hann hafi aldrei kynnst henni þegar hún var lítil. Bókin lýsir enn fremur viðburðaríkri og erfiðri ferð bréfritara frá sakleysi bernskunnar til uppreisnar unglingsáranna gegn foreldravaldinu þegar meydómnum lýkur.
„Meydómur Hlínar Agnarsdóttur er með áhugaverðustu skáldverkum síðasta árs. Hún er frábærlega skrifuð, fagmannlega upp byggð og á vonandi eftir að ná til sem flestra. Konur af kynslóð höfundar munu gleypa hana í sig, yngri og eldri konur vafalaust líka, og fyrir karlmenn ætti bókin einfaldlega að vera skyldulesning.“
– Soffía Auður Birgisdóttir
„Hlín veitir fágæta innsýn í hugarheim barns, ekki síst stúlkubarns, sem reynir að átta sig á kvenleikanum. Frásögnin er full af harmi og gleði sem verður aldrei yfirborðsleg.“
– Sæunn Kjartansdóttir
„Saga sem rífur í hjartarætur lesandans.“
– Rúnar Helgi Vignisson
„Þetta er dásamleg bók og svolítið þversagnakennt að nota það orð um jafn grimma bók.“
– Dagný Kristjánsdóttir
„… framúrskarandi dæmi um mátt og mikilvægi persónulegra upprifjunar- og uppgjörsbóka.“
– Þorgeir Tryggvason
